Terras de Iria

Alcanza tamaños máximos de 11 cm de lonxitude, pero o tamaño medio rolda os 5 cm. É de corpo comprimido, cuberto de placas óseas, coa boca moi pequena e dotada de varias filas de pequenos dentes. A aleta dorsal ten 11 a 13 radios brandos, e a anal 8-10, pero o máis característico é a presenza de 2-4 espiñas fortes illadas diante da aleta dorsal (tipicamente, tres), e unha diante da anal. Estas espiñas poden estar ergueitas ou manterse abatidas contra o corpo. A aleta caudal é pequena, de bordo recto e está precedida dun longo e estreito pedúnculo caudal. A cor é gris, azulenta, ou verde oliva, cos costados prateados. Nos machos, os flancos tórnanse vermellos durante a freza.

A lonxitude máxima descrita foi de 133 cm, cun peso dun 6,6 quilogramos, e a idade máxima descrita foi dun exemplar con 88 anos. Non ten espiñas nas aletas, co corpo alongado e anguiliforme de cor verde-castiñeiro, cilíndrico na parte dianteira e algo aplanado na parte posterior. Mandíbula inferior algo máis larga que a superior e lixeiramente proxectable; abertura das branquias pequenas e verticais, restrinxidas aos laterais; aleta dorsal e aleta anal moi longas e unidas á aleta capital, formando unha única aleta que vai desde o ano ata a metade do lombo con máis de 500 radios brandos; non ten aletas pélvicas.

O tamaño desta especie migradora, pode ser superior a 50 cm de lonxitude total, alcanzando máis dun metro na madurez, con pesos de dous a tres quilogramos. Ventosa bucal con placa preoral pequena e boca con odontoides agudos. Corpo cilíndrico, de cor gris, gris-verdoso ou pardo. Carece de aletas pares. Aos lados do corpo ten sete pares de orificios branquiais visibles e un orificio nasal impar. Dúas aletas dorsais. Posúe unha fase larvaria cega (larva ammocoetes), pero a diferenza da lamprea de arroio, a larva ten a rexión ventral pigmentada.

A solla é un peixe plano duns 55 cm de lonxitude, ovalado de forma case romboidal, de pel lisa, cos ollos no lado dereito do corpo polo xeral. Cabeza grande, que ocupa un cuarto do corpo, e boca pequena terminal que alcanza o nível do ollo dereito; aínda que a boca da platija é forte, afeita aos bocados duros, como os pequenos crustáceos ou algúns moluscos bivalvos de pequeno tamaño que chega a esnaquizar coas súas mandíbulas.

Peixe de talla media que non adoita superar os 100 cm de lonxitude total e 20 quilogramos de peso, aínda que en España raramente alcanza os 60 cm e 10 quilogramos de peso. A súa morfoloxía é moi variable, a cabeza é grande provista de dentes que se estenden polos maxilares, premaxilares, dentarios, palatinos e vómer. Dúas aletas dorsais, a primeira con 9 a 11 radios ramificados e a segunda adiposa. As escamas son moi pequenas e o seu número é de 110-125 na liña lateral. A coloración é variable, normalmente con manchas negras e vermellas oceladas, que non están presentes na aleta caudal e que se estenden polo opérculo.

É unha especie de pequeno tamaño, de cabeza pequena, boca subterminal, aleta dorsal de perfil convexo, coa súa orixe situada na mesma vertical da inserción das aletas ventrales, liña lateral moi marcada e coloración escura no dorso e vermella na base das aletas pares. A lonxitude estándar presenta valores nos exemplares adultos comprendidos entre 47 e 104 mm. O número de escamas na liña lateral oscila entre 36 e 48 sendo a media de 42. Presenta 7 radios ramificados nas aletas dorsal e anal aínda que algúns individuos poden ter 6 ou 8 radios. O número de dentes faríngeos é de 4 a 6 sendo o máis frecuente de 5 en cada lado. A idade máxima atopada foi de 6 anos.

Especie de talla media que non adoita alcanzar os 500 mm de lonxitude total. Corpo alongado máis que outras especies de ciprínidos. A abertura bucal é inferior e recta. O beizo inferior é groso e presenta unha lámina córnea ben desenvolvida. As aletas dorsal e anal son longas frecuentemente con 8 radios ramificados e algunha vez con 9. Escamas pequenas, na liña lateral cóntanse entre 63 e 74. O número de dentes faríngeos é de 5-5 e o de branquiespinas de 12 a 24. O corpo adoita estar pigmentado con pequenas manchas negras moi marcadas nas poboacións dos ríos de Galicia e Portugal.

Especie de gran talla que pode alcanzar os 150 cm de lonxitude total e 45 quilos de peso máximo, con todo en España non adoita alcanzar o metro de lonxitude e os 20 quilos de peso. A máxima idade atopada é de 13 anos. Posúe unha aleta adiposa no dorso, entre a aleta dorsal e a caudal; as aletas pelvianas están en posición abdominal e os dentes mandibulares ben desenvolvidos. Presentan un maxilar pequeno alcanzando só á metade posterior do ollo. Nos machos moi vellos, as mandíbulas poden presentar unha notable deformación xa que se encorvan polo seu extremo, a unha cara á outra.